امروز: جمعه 10 فروردين 1403 برابر با 29 مارس 2024

   مصاحبه ها

   مصاحبه ها (238)

در این قسمت میتوانید بە آرشیو  مصاحبە ها دسترسی داشتە باشید

سه شنبه, 10 مرداد 1396

نماینده اقلیم کردستان عراق در تهران با اشاره به تشکیل کمیسیونی با هدف تعیین هیات های مذاکره کننده در رابطه با همه پرسی اقلیم کردستان گفت: هنوز اعضای آن مشخص نشده اند و کمیسیون قرار است در این خصوص تصمیم نهایی را گرفته و اعضای این هیات را تائید و انتخاب کند.

ناظم دباغ نماینده اقلیم کردستان عراق در ایران درباره مجموعه سفرهای مقامات اقلیم کردستان عراق و دولت مرکزی این کشور به تهران به خبرنگار سیاسی پانا گفت: در ابتدا باید بگویم سفر جلال طالبانی ربطی به مساله همه پرسی برای استقلال اقلیم کردستان ندارد؛ این سفر کوتاه و چندروزه بود.

وی در ادامه عنوان کرد: مسعود بارزانی به عنوان رئیس اقلیم کردستان عراق و به پشتیبانی خوب گروه های سیاسی اقلیم، اطلاعیه ای صادر کرد مبنی بر آنکه در تاریخ تعیین شده قصد برگزاری یک همه پرسی را دارند.

نماینده اقلیم کردستان عراق در تهران خاطرنشان کرد: هدف ما این بود که پس از انتشار این اطلاعیه، هیاتی از جانب اقلیم کردستان تشکیل شود و با دولت ها و کشورهای همسایه در این باره رایزنی کند.

دباغ در ادامه با اشاره به بیانیه وزات امور خارجه ایران درباره اعلام همه پرسی اقلیم کردستان تصریح کرد: برخی کشورهای همسایه پس از انتشار اطلاعیه اقلیم بیانیه دادند؛ سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران نیز در موضع گیری خود اعلام کرد که ایران موافق حفظ وحدت عراق یکپارچه است اما در بیاینه قاسمی مطلب دیگری علاوه بر بیانیه سایر کشور ها وجود داشت. در بیانیه وزارت امور خارجه، ایران آمادگی خود را برای همکاری جهت حل مشکلات دولت مرکزی و کردستان در چارچوب قانون اساسی عراق اعلام کرده است.

نماینده اقلیم کردستان عراق اظهار کرد: اکنون منتظریم تا در شرایط مناسب و در صورتی که لازم باشد، هیاتی از جانب اقلیم کردستان عراق برای مذاکره و رایزنی در این خصوص تشکیل شود.

وی در پاسخ به این سوال که اعضای این هیات چه کسانی هستند و از سوی اقلیم کردستان چه افرادی قرار است در مذاکرات حاضر باشند، گفت: هنوز اعضای آن مشخص نشده اند و کمیسیون قرار است در این خصوص تصمیم نهایی را گرفته و اعضای این هیات را تائید و انتخاب کند.

چهارشنبه, 01 آبان 1392

رایزنی ها و گفت و گوها در خصوص انتخاب نخست وزیر آینده عراق گویی پایانی برایش پیش بینی نمی شود. هر روز گروه های عراقی صحبت از تشکیل ائتلاف جدید می کنند.

شنبه, 06 آبان 1396

مهراوه خوارزمی

ایستادن بر موضع اصرار بر نتیجه همه‌پرسی استقلال عمر کوتاهی داشت. حالا اربیل در حالی به سمت مذاکره با دولت بغداد حرکت می‌کند که با پیش‌شرط‌ هایی همانند ضرورت کناره‌گیری مسعود بارزانی از سمت رئیس جمهوری حکومت خودمختار اقلیم کردستان مواجه است. وضعیتی که «ناظم عمر دباغ»، نماینده اقلیم کردستان عراق در تهران با این گمانه‌زنی  آن را تحلیل می‌کند که «برخی افراد  از قبال مشاوره‌های اشتباه قصد داشتند رهبری حکومت اقلیم را به بحران بکشانند.» پیشمرگه کردی که حالا پس از سال‌ها مبارزه برای آرمان استقلال، جامه دیپلماتی‌واقع‌گرا را پوشیده است و همزمان هم دولت اقلیم و هم حزب اتحاد میهنی کردستان را در ایران نمایندگی می‌کند. گفت‌وگوی ما با او چند روز پس از آخرین رایزنی سردار قاسم سلیمانی با مقامات اربیل انجام شد و دباغ در آن از نگاهش به مخالفت‌های ایران با همه‌پرسی و ضرورت میانجیگری کشورمان برای حل اختلاف و ایجاد اعتماد دوباره میان بغداد و اربیل سخن گفت.    

قبل از برگزاری همه پرسی استقلال اقلیم، مخالفت‌های جدی از سوی ایران و ترکیه مطرح شد. ارزیابی‌تان از این مخالفت‌ها و تفاوت رویکرد دو کشور نسبت به این موضوع چه بود؟
باید سؤال‌تان را تصحیح کنم؛ ایران، ترکیه و کشورهای دیگر مخالفت‌هایی با انجام همه پرسی مطرح کردند. علاوه بر ایران و ترکیه، کشورهای اروپایی، امریکا و روسیه نیز تأکیدشان بر این بود که رفراندوم انجام نشود. منتها برخی کشورها از اساس با آن مخالفت می‌کردند و برخی دیگر خواهان تعویق همه‌پرسی بودند، اما نقطه مشترک همه این مخالفت‌ها حفظ وحدت عراق و پایبندی به قانون اساسی عراق بود. من این را قبلاً هم گفته‌ام و باز هم خواهم گفت؛ با تجربه و شناختی که دارم جمهوری اسلامی ایران شفافیت و صداقت بیشتری نسبت به دیگران داشت. ایران از روز اول به‌صراحت اعلام کرد که با برگزاری همه‌پرسی مخالف است و در عین حال اعلام کرد که آمادگی دارد در چارچوب قانون اساسی عراق از حقوق مردم اقلیم کردستان و حفظ وحدت عراق دفاع کند. این موضع را ما در امتداد نقش و حمایت برادرانه و دوستانه‌ای ارزیابی کردیم که ایران در سال‌های گذشته نسبت به کردستان عراق ایفا می‌کرد. حمایت ایران از کردهای عراق در برابر اقدامات رژیم بعث صدام و نیز در جنگ برابر داعش فراموش‌مان نمی‌شود. بنابراین برای ما موضع ایران از موضع دیگر کشورها متفاوت است.
من به‌طور مشخص سؤالم را بر دوکشور ایران و ترکیه متمرکز کردم زیرا این دو کشوری هستند که مرزهای مشترکی با اقلیم کردستان دارند و به همین دلیل می‌توانستند مؤثرتر باشند. رئیس جمهوری ترکیه در موضع‌گیری‌هایش سعی داشت از همراهی و اشتراک نظر کامل تهران و آنکارا در قبال اربیل و همه‌پرسی سخن بگوید. آیا واقعاً در نظر شما مواضع دو کشور یکسان بود؟
شاید آقای اردوغان به خاطر منفعت و توافق‌های بلند مدت اقتصادی که با اقلیم کردستان داشت از اعلام و ابلاغ موضع‌گیری رسمی خودش خودداری می‌کرد. اما من همیشه می‌گفتم در برخی شرایطی که ممکن است در آینده پیش بیاید، موضع‌گیری ایران، ترکیه و عراق مشترک می‌شود. اما روال اجرایی آن موضع‌گیری در ترکیه و ایران تفاوت داشت. چنانچه شاهد بودیم ایران مرزش با اقلیم را بست اما ترکیه نبست. ما در طول تاریخ با ایران مشترکات نژادی و فرهنگی بیشتری داشته‌ایم. در حالی که رابطه ما با ترک‌ها این طور نیست. ایران چه قبل از انقلاب و چه پس از آن برای جنبش آزادیخواه کرد همکار و پشتیبان بود. درجنگ ایران و عراق، بمباران شیمیایی حلبچه و پس از کوچ و آوارگی اجباری که ایران مرزهای خود را به روی مردمان کرد عراق باز کرد ما شاهد همکاری و حمایت حکومت ایران بوده‌ایم. اینها نشان می‌دهد که در طول سال‌ها روابط صمیمی میان کردها و جمهوری اسلامی ایران وجود داشت. ایران نخستین کشوری بود که پس از تأسیس فدرالیته اقلیم کردستان کنسولگری خود در اقلیم را رسماً افتتاح کرد. همچنین در جنگ با داعش این مشاورین نظامی ایران بودند که در نخستین روزها برای کمک رسیدند. حمایتی که به مقاومت در برابر داعش و آزادسازی مناطق اشغال شده توسط تروریست‌ها منجر شد. متأسفانه سیاستمداران کرد در بعضی شرایط چندان توصیه‌ها و توضیحات مقام‌های ایرانی درباره همه‌پرسی و بویژه مخالفت آنها با برگزاری همه‌پرسی در کرکوک را درک نکردند. ملاحظاتی که دیدگاه مرحوم جلال طالبانی را به یادم می‌آورد که می‌گفت «ماجرای کرکوک مانند جراحی مغز انسان است که باید جراح مراقب باشد به فلج کردن بیمار منتهی نشود». همین طور هم شد و در چند روز اخیر دیدیم که شرایط طوری شد که بغداد با پشتیبانی همه کشورها و بویژه با پشتیبانی امریکا به مناطق موضوع ماده 140 که کرکوک را هم شامل می‌شد برگشت.
کرکوک قلب اقتصادی بود که به نظر می‌رسید حکومت اقلیم برای‌گذار به مرحله استقلال نگاه ویژه‌ای به منابع نفتی آن داشته است. در شرایطی که احتمال تحریم از سوی کشورهای پیرامونی مطرح بود پیش‌بینی دولتمردان اقلیم درباره مدیریت بحران اقتصادی احتمالی چه بود؟
حتماً رهبران کرد آنقدر هوشمندی داشته‌اند که به چنین مسائل و بحران‌هایی که پس از همه‌پرسی یا استقلال پیش می‌آمد فکر کنند. اما به نظرم مشاوره‌ها و رایزنی‌هایی که به آقای مسعود بارزانی در این باره داده شد، بعضاً اشتباه بود. حتی به باور من برخی افراد از قبال این مشاوره‌های اشتباه قصد داشتند رهبری حکومت اقلیم را به این بحران بکشانند. بحرانی که با بهانه دادن به دست همپیمانان و دولت بغداد و اجبار اقلیم به عقب نشینی از مناطق مورد اختلاف مانند کرکوک، دیاله و صلاح‌الدین شکل گرفته است. در این ماجرا مشخص شد ما نتوانستیم از حمایت کشورهایی که قول‌هایی برای حمایت داده بودند برخوردار شویم. در حالی که ایران از روز اول اعلام کرد که اگر همه پرسی را برگزار کردید، توقع همکاری و پشتیبانی از ما نداشته باشید.
حتماً جز این هشدارها رایزنی‌هایی هم در بین بوده است که آخرین‌اش را چند روز پیش با سفر سردار قاسم سلیمانی به اربیل شاهد بودیم. از رایزنی‌های پیش از برگزاری همه‌پرسی برایمان بگویید. در چه سطحی و با چه رویکردی برگزار شد؟
من شاید صلاح نبینم که همه مسائلی را که تا به حال مطرح شده را در اینجا مطرح کنم. اما همین قدر بگویم که تا آخرین لحظات قبل از آغاز همه‌پرسی دیدارهای زیادی انجام شد. هیأت جمهوری اسلامی ایران تا روز برگزاری همه‌پرسی شاید نزدیک به 70تا 80 جلسه با کل گروه‌ها و احزاب دیدار و رایزنی کردند.
یعنی هیأت‌های دیپلماتیک ایران رسماً به اربیل سفر داشتند؟
نه، جلسات هیأت‌های محلی با ریاست خود آقای سلیمانی انجام شد. آقای سلیمانی همچنین چند جلسه خصوصی و دو نفره با آقایان مسعود بارزانی رئیس‌جمهوری و نیچروان بارزانی نخست‌وزیر اقلیم کردستان و نیز رهبران گروه‌های دیگر از جمله حزب «حرکت تغییر» (گوران) برگزار کرد. در همه جلسات تأکید طرف ایرانی بر این بوده است که «شما این کار را نکنید زیرا اطلاع داریم که بعد همه علیه شما (کردستان عراق) متحد می‌شوند» و «ما می‌خواهیم به‌عنوان جمهوری اسلامی دستاوردهای کردهای عراق در چارچوب قانون اساسی عراق حفظ شود». حتی من خودم در این مسائل شاهدم. در یکی از پیام‌هایی که به من داده شد خود آقای سلیمانی گفتند که ما آمادگی کامل داریم تا در چارچوب قانون اساسی عراق و وحدت عراق از حقوق شما حمایت کنیم تا برسد به اجرای ماده 140». خب این پیام واضح بود. اما خیلی مسائل دیگر شد که نتیجه‌اش به این رسید که حالا ما به‌دنبال این هستیم که جنگ و دعوا متوقف شود و چنانکه شاهد بودید حکومت اقلیم کردستان پاسخ مثبتی به درخواست آقای حیدرالعبادی داد و برای مذاکره اعلام آمادگی کرد. من شخصاً امیدوار بودم که رهبری سیاسی کردستان دچار این اشتباه نمی‌­شد؛ اما حالا که این کار شده است باز خوشحالیم که همیشه کردها خواهان صلح بوده‌اند و امروز تأکیدشان این است که از راه مذاکره به نتیجه برسیم که مشکلات حل شود و مردم کرد آسیب نبینند.
با آنچه گفتید می‌توان حدس زد که در آخرین سفر سلیمانی به اربیل نیز چه مباحثی مطرح شده اما سؤال این است که چه ویژگی‌هایی در او وجود داشته است که به‌عنوان یک فرمانده ارشد  نظامی این نقش دیپلماتیک را ایفا می‌کند و از سوی مقامات کردستان عراق نیز پذیرفته می‌شود؟
من شخصه به آقای سلیمانی خیلی علاقه‌مندم و در رابطه مسائل سیاسی اقلیم کردستان از گذشته تا به امروز شخصاً با ایشان ارتباط داشته‌ام و در شخصیت او فقط وجه نظامی‌اش را نمی‌بینم. دیپلماسی در ذهنیت و شخصیت ایشان جریان دارد. او از گذشته با گروه‌های کرد رابطه داشت. سال 1991 میلادی که قیام شد، من نماینده طالبانی در ایران بودم و همراه هیأتی به دیدار ایشان رفتیم. در جریان بودم که سلیمانی روابط خیلی خیلی نزدیک و صمیمانه‌ای با آقای طالبانی داشت. البته با دیگر رهبران کرد ازجمله آقایان مسعود و نیچروان بارزانی نیز رابطه داشت.
نه به‌عنوان یک نظامی بلکه به‌عنوان یک مشاور سیاسی در حوزه خاورمیانه نقش مثبتی در رابطه میان جمهوری اسلامی و منطقه و حل مسائل سیاسی و نظامی ایفا می‌کرد. آنقدر اعتماد به ایشان هست که می‌تواند اثر‌گذار باشد.به نظر من اعتماد به نفس سلیمانی و توانایی او می‌توانست سبب شود که مشکلات از کردستان عراق دور شود اما متأسفانه از ظرفیت‌های ایشان استفاده نشد.
گمانه زنی‌های متعددی در مورد نقش امریکا و اسرائیل در ترغیب مقام‌های اربیل به برگزاری همه‌پرسی مطرح می‌شد. گمانه‌هایی که با دیدن پرچم رژیم اسرائیل در دست تعدادی از مردم اقلیم کردستان تقویت شد. واقعیت چه بود؟
من درباره اسرئیل قبلاً نظرات خودم را گفته‌ام. اسرائیل منفعت و مصلحت خودش را در منطقه و نیز در اقلیم دارد. اغلب ما کردها خطر اعلام پشتیبانی اسرائیل از همه‌پرسی را درک می‌کردیم زیرا می‌دانستیم اگرچه کشورهایی مانند مصر، اردن یا قطر در تل آویو سفارت دارند اما چنین حمایتی سبب اختلاف اعراب و مسلمانان با کردها از هر مذهبی می‌شد. با این حال برخی مشاوران رهبران کرد اشتباهاً تصور می‌کردند که می‌شود اسرائیل از استقلال کردستان حمایت کند. کما اینکه موضع‌گیری‌های متناقض نتانیاهو درباره همه‌پرسی و اشتباه بودن آن پیش‌بینی را نشان داد.به قول آقای طالبانی شاید بشود تاریخ را جعل کرد و تغییر داد اما این امر برای جغرافیا ممکن نیست. جغرافیای کردستان عراق میان ایران، ترکیه، عراق و سوریه محاط شده است. برای تشکیل دولت کردی حداقل حمایت دو کشور از این چهار کشور ضروری است اگر نه راه نفس‌مان بند می‌آید که‌بند آمد؛ آسمان بسته شد، مرزهای زمینی بسته شدند، عراق هم حمله کرد. من از گذشته هم معتقد بودم که جنگ کردها با دولت جدید عراق حتی سخت‌تر از جنگی است که با ارتش بعث داشتیم، زیرا تفکرات قومیت‌گرا در بخشی از مدیریت جدید وجود دارد و اصرار کردها بر استقلال هم واکنش به همین تفکرات است. اگر دولت بغداد پایبندی بیشتری به قانون اساسی و توافق‌های میان بغداد و اربیل نشان می‌داد شاید به این زودی یا به این روال همه‌پرسی انجام نمی‌شد. بنابراین معتقدم اگر بخواهیم استقلال پیدا کنیم اول باید با بغداد مذاکره کنیم. نمی‌توانیم در مذاکره با تهران یا آنکارا یا دمشق به این نتیجه برسیم. به همین دلیل راه اساسی این است که در چارچوب قانون اساسی عراق بتوانیم مشکلات خودمان را حل کنیم تا تمامیت ارضی عراق حفظ شود. اما این خواست یک طرفه محقق نمی‌شود.
در پارلمان عراق انتقادات متعددی به آقای فؤاد معصوم رئیس جمهوری کرد عراق وارد شد که چرا از برگزاری همه‌پرسی جلوگیری نکرده است. آقای معصوم چقدر برای انجام این مهم امکان داشت؟
من سال‌ها با دکتر فواد همرزم بوده‌ام. اما خب باید بگویم که او از نفوذ همتای جلال طالبانی برخوردار نبود. علاوه بر اینکه توانمندی رئیس جمهوری کرد بستگی به گروه‌های کردی داشت که در اقلیم از او حمایت و تبعیت می‌کنند که متأسفانه در زمان رئیس جمهوری آقای معصوم این شرایط از بین رفت. تسلطی که آقای طالبانی در کل عراق و نه فقط در کردستان داشت از دست رفته است. فؤادمعصوم مردی مبارز، سیاستمدار و آرام و شایسته است اما شرایط تغییر کرده است و توانایی او محدودیت داشت. او سعی خودش را کرد. حتی به اربیل آمد و جلسه برگزار کرد، اما در بغداد کسی منتظر او نبود. برای همین وقتی به پایتخت برگشت نیروهای ارتش به کرکوک آمده بودند.
آیا همه اقوام و گروه‌ها در کردستان عراق با خواستی که دولت آقای بارزانی پیگیری می‌کرد همداستان و هم رأی بودند؟ به نظر می‌رسید که همه پرسی بیش از هرچیز خواست شخصی بارزانی بود تا یک اجماع جمعی...
درست است که مسعود بارزانی این روند را رهبری کرد اما در جلسه‌ای که برگزار شد با وجود همه اختلاف‌ها تصویب شد که همه پرسی در 25 سپتامبر (3 مهر) برگزار شود. اکثریت بر سر این موضوع توافق کردند؛ جز دو گروه سیاسی، یعنی «حرکت تغییر» و «جماعت اسلامی» که آنها هم مخالف استقلال کردی و همه پرسی نبودند اما مخالف روال و شیوه اجرای آن بودند. می‌گفتند چرا این تاریخ؟ چرا با عجله و چرا همه پرسی در پارلمان تصویب نشد؟ به همین دلیل در روز برگزاری همه پرسی من گفتم هرکسی برای استقلال کردی رأی ندهد خیانت می‌کند. این حرف من به این دلیل بود که من کردم، بیش از 50 سال مبارزه‌ای که کرده‌ام برای رسیدن به این آرمان بوده است که برای کردها دولت کردی داشته باشیم. اما اگر از من سؤال کنید می‌گویم که شرایط فراهم کردن دولت کردی به قول آقای طالبانی «رؤیای شاعرانه است». من این رؤیا را دوست دارم اما نمی‌توانم آن را محقق کنم بلکه می‌توانم مدیریتی در اقلیم اعمال کنم که مردم در امنیت و آسایش باشند. حرفم این است که در اقدامات آقای بارزانی همه گروه‌های کرد بجز آن دو گروه مسئول اند. اما نزدیک 16 تشکل از اتحاد میهنی، حزب دموکرات، سوسیالیست و... همه موافق بودند. اما حزب گوران و حزب جماعت اسلامی می‌گفتند که مقدمات این همه پرسی را باید در وحدت نیروهای کرد، وحدت نیروهای پیشمرگه، وحدت نیروهای آسایش و امنیت، فراهم آوردن اقتصاد مطمئن و پیش بینی لازم برای گذران زندگی مردم جست‌و‌جو کرد. با وجود این مخالفت‌ها رئیس حرکت تغییر  در روز همه پرسی رأی خود را بالاگرفت و گفت من به استقلال کردستان رأی می‌دهم اما بقیه خودشان آزادند. ملاعلی رهبر جماعت اسلامی و دکتر برهم صالح هم همین حرف را گفتند. من کردم، سال‌ها مبارزه کرده‌ام مگر می‌توانم به پیشنهاد تشکیل کشور کردی نه بگویم. اما افراد عاقل و باهوش در پاسخ این پیشنهاد می‌پرسند، «چطور؟» و «دولتی که برایم تشکیل می‌دهی مشکلاتم را زیاد می‌کند یا رفاهم را؟». رهبری یک کشور باید مشکلات آینده را ببیند. متأسفانه به نظر من باید همه گروه‌هایی که از بارزانی حمایت کردند مجازات شوند، چه اتحاد میهنی باشد، چه دموکرات باشد. این به معنی آن نیست که کاریزمای رهبران‌مان را از بین ببریم اما باید از اشتباهات‌مان درس بگیریم و به آن ادامه ندهیم. من شخصاً انتظار دارم که به سمت تشکیل یک حکومت دموکراتیک مردمی پیش برویم.
پس به نظر شما برخلاف شعارها، دموکراسی در اقلیم کردستان دچار بحران است؟
بحران بزرگی است، زیرا اگر دموکراسی به معنای واقعی وجود داشت چند نفر در رهبری مسلط نمی‌شدند. مردم گناهی ندارند. وقتی به مردم می‌گویی من دولت مستقل تشکیل می‌دهم آنها فکر می‌کنند جنگ و دعوا تمام می‌شود و آزادی کامل می‌شود اما این طور نیست. تشکیل دولت بدون پذیرش بین‌المللی به آزادی و امنیت و رفاه منجر نمی‌شود. بغداد هم باید بداند که اگر حقوق حقه مردم فراهم نشود مبارزه ادامه خواهد یافت. کردها در طول تاریخ بسیار تلاش کرده‌اند و شکست خورده‌اند، اما دوباره برخاسته‌اند. مسأله هم آرمان کردی نیست. مسأله تحقق حقوق شهروندی برای کردها در عراق است. اینکه لباس و زبان خود را داشته باشند و به‌دلیل قومیت یا مذهب‌شان از دستیابی به مناصب محروم نشوند. چنانکه آقای زنگنه به‌عنوان یک کرد ایرانی به‌دلیل توانمندی‌اش وزیر شده است. مسأله من جغرافیا نیست. چنانکه در اتحادیه اروپا مرز بی‌معنا شده است و شما فقط با تغییر کد تلفن‌تان متوجه می‌شوید که وارد کشور دیگری شده‌اید.
شاید به همین دلیل برای عامه مردم اینکه حکومت اقلیم بخواهد مرزی به مرزها بیفزاید قابل دفاع نبود...
این حرف را قبول دارم اما می‌گویم مرز را از ما بگیرند، اما حقوق‌مان را مطابق قانون بدهند. در عراق تا مسائل حل نشوند همیشه ناآرامی خواهد بود و فضا برای رشد تروریسم فراهم می‌شود. چرا داعش به وجود آمد. داعش امروز به لحاظ نظامی شکست خورده اما تبدیل به ایدئولوژی شد و اگر شرایط به وجود آورنده آن برطرف نشود، مسلماً به نحو دیگری به وجود خواهد آمد.
به هر حال روند به نحوی پیش رفت که اربیل و بغداد به مذاکره روی آورند. آیا این مذاکرات الزاماً به میانجی نیاز دارد؟
بله نیاز هست، زیرا اعتماد میان دو طرف از بین رفته است. بنابراین هم به میانجی و هم به ضمانت نیاز هست.
به‌نظر می‌رسد چند کشور نسبت به ایفای نقش میانجیگری ابراز تمایل کرده‌اند، جز ایران، عربستان مواضعی را مطرح کرده است. روسیه از پادرمیانی برای انتقال نفت سخن گفته... هر کدام از این کشورها ممکن است چه نقشی داشته باشند؟
من در اینجا نظر شخصی خودم را می‌گویم. شاید به لحاظ شکلی میانجیگری سازمان ملل بهتر از دیگر گزینه‌ها باشد زیرا شورای امنیت سازمان‌ملل نمایندگی همه کشورها را برعهده دارد، اما نظر شخصی این است که بهترین میانجیگری، میانجیگری همسایه است زیرا ما جغرافیای مشترکی داریم و اگر فردا هر تحکم و تسلطی خارج از چارچوب منافع کشورهای همسایه به وجود بیاید، مشکل آفرین می‌شود. همچنین در طول تاریخ کشورهای همسایه بویژه ایران در شرایط سخت ما را پناه داده‌اند. پس بهتر است در این میانجیگری حضور داشته باشد. تا این لحظه در میان این کشورها، من صداقت را در موضع و رایزنی‌های ایران دیده ام. تا آنجا که می‌دانم حکومت اقلیم کردستان از سازمان ملل و کشورهای دوست درخواست کرده که بیایند میانجیگری کنند. اینجا دیگر بستگی دارد که کدام کشور نزدیک‌تر است و کدام کشور می‌تواند صادق‌تر باشد. اگر میانجیگری با هدف منافع اقتصادی کشورها باشد مسلماً بی‌نتیجه خواهد بود. چنانکه ترکیه به‌دلیل منافع اقتصادی‌اش موضع‌های مختلفی درباره مسأله اقلیم و خرید نفت اعلام کرد. اشتراک اقتصادی ایران و اقلیم کردستان اما محدود به بازارچه مرزی است و این بی‌طرفی بیشتری ایجاد می‌کند.
در روزهای گذشته خبری از دیدار یک هیأت کردی با آیت‌الله سیستانی منتشر شد. نقش ایشان در کمک به حل این مسأله را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
آیت‌الله سیستانی مرجعیت دینی قوی است که ما کردها برای ایشان احترام قائل هستیم. پیام آیت‌الله سیستانی وقتی صادر شد بلافاصله از سوی رهبری اقلیم کردستان استقبال شد و گفتند که ما آمادگی داریم در چارچوب پیام ایشان وارد مذاکره شویم، اما گروهی که به دفتر ایشان رفتند از طرف اتحادیه میهنی کردستان بودند. آنها  از آن دیدار هم راضی بودند و هم خوشحال. این یک کار حزبی بود اما حکومت اقلیم رسماً اعلام کرد که هم از پیام آقای عبادی استقبال می‌کند و هم از پیام آیت‌الله سیستانی.
انتخاب پارلمانی اقلیم کردستان که قرار بود 10 آبان برگزار شود به تعویق افتاده. احتمال می‌دهید که چه تاریخی برای برگزاری این انتخابات مشخص شود؟
فعلاً بحث و جدل است. بین 6 ماه، یک سال و دو سال آینده مطرح می‌شود. برخی‌ها در شورای کنونی که می‌خواهند حکمرانی‌شان ادامه پیدا کند می‌گویند انتخابات دو سال دیگر برگزار شود. در صورتی که اگر انتخابات پارلمان برگزار شود به نظر من جغرافیای سیاسی اقلیم کردستان تغییر می‌کند.
این تغییر به کدام سمت خواهد بود؟
امروز در صحنه می‌شود چند جهت تعریف کنیم که شامل حرکت تغییر (گوران)، جماعت اسلامی و ائتلاف برای دموکراسی و عدالت پروری به رهبری دکتر برهم صالح است. گروه‌های دیگری هم هستند که می‌خواهند ائتلاف‌های جدیدی را تشکیل بدهند و پیشنهاد داده‌اند که یک حکومت انتقالی و موقت برای حل بحران‌های جاری تشکیل بدهند. حالا اینکه جزئیات این حکومت انتقالی پیشنهادی چیست من چندان در جریان نیستم، اما به هر حال لازمه این است که هر چه زودتر انتخابات پارلمانی و حکومت مردمی و دموکراتیک تشکیل شود و در چارچوب قانون اساسی عراق حقوق ملت کرد تحقق یابد.
یعنی نهایت خواسته‌های اقلیم در مذاکره با بغداد اجرای بدون تنازل قانون اساسی موجود است؟
بله، زیرا اگر قانون تمام و کمال اجرا می‌شد به مشکل نمی‌خوردیم. ما مشکلات زیادی در این باره با بغداد داشتیم مانند پروژه قانون نفت که آماده شد و مورد توافق همه قرار گرفت. اما قرار بود پارلمان تصویب کند اما در کشوی میز رئیس پارلمان باقی مانده است. حکومت اقلیم هم یکطرفه آن را اجرا کرد. همچنین وضعیت نیروهای پیشمرگ از نظر دفاعی یا انتظامی بودن باید مشخص شود. همچنین مسائل مربوط به بودجه، تنظیم روابط دیپلماتیک اربیل و بغداد باید مورد مذاکره قرار بگیرند و اجرایی شوند. همچنین در مورد مناطق اختلافی ماده 140 قرار بود که برای پیوستن‌شان به اقلیم رفراندوم برگزار شود که نشد و اقلیم هم یکطرفه آن ماده را اجرا کرد.
روابط آتی‌تان با ایران را پس از حل مسأله چگونه پیش‌بینی می‌کنید؟
به قول آقای طالبانی نمی‌شود جغرافیا را تغییر داد و به همین دلیل ما همیشه به رابطه و دوستی با ایران نیازمندیم.

نیم نگاه
هیأت جمهوری اسلامی ایران تا روز برگزاری همه‌پرسی شاید نزدیک به 70 تا 80 جلسه با کل گروه‌ها و احزاب دیدار و رایزنی کردند
بهترین میانجیگری، میانجیگری همسایه است زیرا ما جغرافیای مشترکی داریم و اگر فردا هر تحکم و تسلطی خارج از چارچوب منافع کشورهای همسایه به وجود بیاید، مشکل آفرین می‌شود. همچنین در طول تاریخ کشورهای همسایه بویژه ایران در شرایط سخت ما را پناه داده‌اند. پس بهتر است در این میانجیگری حضور داشته باشد
بیش از 50 سال مبارزه‌ای که کرده‌ام برای رسیدن به این آرمان بوده است که برای کردها دولت کردی داشته باشیم. اما اگر از من سؤال کنید می‌گویم که شرایط فراهم کردن دولت کردی به قول آقای طالبانی «رؤیای شاعرانه است»
تشکیل دولت بدون پذیرش بین‌المللی به آزادی و امنیت و رفاه منجر نمی‌شود. بغداد هم باید بداند که اگر حقوق حقه مردم فراهم نشود مبارزه ادامه خواهد یافت.  مسأله تحقق حقوق شهروندی برای کردها در عراق است

 

 

شنبه, 24 تیر 1396

«ناظم دباغ» در گفت‌وگو با کردپرس: القای سیاسی بودن سفر طالبانی به‌ تهران از سوی کسانی است که‌ نمی‌دانند آینده‌ کردهای عراق را به‌ کدام سو می‌برند

  سرویس عراق و اقلیم کردستان ـ «ناظم دباغ» نماینده‌ دولت اقلیم کردستان در ایران بر شخصی و غیر سیاسی بودن سفر جلال طالبانی دبیر کل حزب اتحادیه‌ میهنی کردستان (یکیتی) به‌ ایران تأکید کرد.

«ناظم دباغ» نماینده‌ دولت اقلیم کردستان در ایران در خصوص سفر «جلال طالبانی» رئیس جمهوری پیشین عراق و دبیر کل حزب اتحادیه‌ میهنی کردستان (یکیتی) به‌ تهران به‌ خبرنگار کردپرس، گفت: من به‌ عنوان نماینده‌ دولت اقلیم کردستان در ایران شاهد و ناظر بوده‌ا‌م از هنگامی که‌ جناب مام جلال دچار کسالت شده‌اند تاکنون مقامات جمهوری اسلامی ایران بارها درخواست کرده‌اند که‌ ایشان برای معالجات پزشکی و یا استراحت به‌ ایران و به‌ ویژه‌ تهران سفر کنند. شخص مام جلال بسیار علاقه‌مند به‌ سفر و اقامت در مکان‌هایی بودند که‌ پیش‌تر در آن‌ها در ایران اقامت می‌یافتند. پس از آن که‌ تیم پزشکی جناب مام جلال با انجام این سفر موافقت کردند نزدیک ‌ به‌ یک ماه‌ است که‌ تمهیدات لازم برای آماده‌ سازی و اقامت ایشان در مکان تعیین شده‌ اندیشیده‌ شد تا ایشان بتوانند مدتی را که‌ در ایران حضور دارند در آن جا به‌ سر برند.

«ناظم دباغ» در خصوص دیدارهای طالبانی در مدت اقامت در ایران گفت: طی سه‌ روزی که‌ ایشان در تهران اقامت دارند، تعدادی از دوستان و آشنایان مام جلال به‌ دیدار ایشان آمده‌اند و طی این مدت که‌ خود من در اکثر دیدارها حضور داشته‌ام به‌ تمام معنا می‌شد خوشحالی و صحت و سلامت را در چهره‌ مام جلال مشاهده‌ کرد.

وی به‌ ملاقات وزیر بهداشت ایران با طالبانی اشاره‌ کرد و گفت: غروب سه‌شنبه‌ (20 تیر ماه‌) جناب آقای دکتر سید «حسن هاشمی» وزیر بهداشت جمهوری اسلامی ایران به‌ منظور احوالپرسی و عیادت ایشان در کسوت وزیر و همچنین یک پزشک در محل اقامت جناب طالبانی حضور یافتند. در این دیدار اشاره‌ شد که‌ وضعیت سلامتی مام جلال بهبود یافته‌ و ابراز امیدواری شد که‌ روند بهبود نیز تسریع یابد و به‌ صورت آشکارا تبسم‌ها و اظهارات مام جلال نشان از خوشحالی و صحت و سلامت ایشان بود.

نماینده‌ دولت اقلیم کردستان در ایران در خصوص این دیدار افزود: آقای هاشمی به‌ عنوان یکی از وزرای دولت، به‌ نیابت از دکتر روحانی رئیس جمهوری ایران سلام ایشان را به‌ مام جلال رسانده‌ و برای ایشان آرزوی صحت و سلامت کرده‌ و ابراز امیدواری کردند که‌ جناب مام جلال به‌ وضعیت پیشین بازگردند که‌ به‌ عنوان شخصیتی سیاسی که‌ در تثبیت امنیت و ثبات و روابط حسنه‌ میان عراق و کشورهای همسایه‌ و منطقه‌ نقش برجسته‌ای داشتند. اما متأسفانه‌ هم اکنون در این وضعیت به‌ سر می‌برند و ضمن دعا و آرزوی سلامتی برای ایشان از پیشرفت روند درمانی و سفر ایشان به‌ ایران ابراز خوشحالی کردند.

«ناظم دباغ» در خصوص اخبار و گزارش های برخی رسانه‌ها که‌ سفر جناب طالبانی به‌ ایران را سیاسی و دارای اهداف سیاسی می‌دانند، گفت: آن هایی که‌ چنین مطالبی را منتشر می‌کنند در خیال خام به‌ سر می‌برند،  خیال خامی که‌ به‌ تصور خودشان می‌توانند‌ جناب مام جلال را در برنامه‌هایی که‌ خودشان هم نمی‌دانند آینده‌ ملتشان را به‌ کجا می‌برند دخالت دهند. وگرنه‌ همه‌ دیدگاه‌های طالبانی در هنگامی که‌ در سلامت به‌ سر می‌‌بردند در خصوص اکنون و آینده‌ کُرد و دوستی با کشورهای همسایه‌ مشخص و شفاف بوده‌ و بر همگان عیان است.

وی تأکید کرد: سفر کنونی جناب مام جلال به‌ ایران نیز شخصی است و دلیل انتخاب ایران برای انجام این سفر، دوستی و همراهی دیرینه‌ و عمیق این کشور با ایشان است و نباید این را از یاد برد که‌ جناب مام جلال یک رهبر سیاسی برجسته‌ کُرد و رهبر حزب بزرگ و تأثیرگذار اتحادیه‌ میهنی است و سابقه‌ مبارزاتی وی نیز بر کسی پوشیده‌ نیست. به‌ همین دلیل معتقدم َآن هایی که‌  تاب و توان تحمل حضور و نقش‌آفرینی مام جلال را ندارند به‌ دنبال ایجاد تنش و حواشی هستند و در نهایت نیز خودشان ضرر خواهند کرد. بر اساس تجربه‌ شخصی و شناختی که‌ از جناب مام جلال به‌ دلیل همراهی چند ساله‌ با ایشان دارم، معتقدم که‌ مردم همیشه‌ به‌ دیدگاه‌ ها، تحلیل ها و آینده‌نگری مام جلال باور و اعتقاد داشته‌اند و هم اکنون نیز بدین گونه‌ است.

 

مصاحبه‌: حسن صالحی

 

لینک گفت‌وگو:

 

http://www.kurdpress.com/Fa/NSite/FullStory/News/?Id=133172#Title=القای سیاسی بودن سفر طالبانی به‌ تهران از سوی کسانی است که‌ نمی دانند آینده‌ کردهای عراق را به‌ کدام سو می برند 

 

سه شنبه, 28 آذر 1396

نماینده اقلیم کردستان عراق در تهران گفت:«به نظرم تظاهرات مردم ادامه خواهد یافت و کردها خواهان زندگی بهتر هستند. در وضعیت کنونی برای حکومت اقلیم کردستان بحران اقتصادی و سیاسی به‌وجود آمده است و بعد از نتیجه رفراندوم، مردم واقعا کمبودهایی را در حقوق و زندگی خود احساس می‌کنند.»

مردم اقلیم کردستان عراق دو روزی است که در اعتراض به فساد مقام‌های اقلیم، بحران اقتصادی و اوضاع سخت معیشتی خود، علیه حکومت محلی اقدام به تظاهرات کرده‌اند. معترضان اوضاع بد اقتصادی حاکم بر اقلیم را ناشی از بی‌تدبیری رهبرانشان می‌دانند. باوجود اینکه بسیاری از مردم تظاهرات مسالمت‌آمیز و در چارچوب قانون را دنبال می‌کنند، ولی اعتراضات کردها در برخی مناطق اقلیم رنگ خشونت به خود گرفته است و معترضان خشمگین به نهادهای حزبی و ساختمان‌های دولت خودمختار حمله کردند و برخی ساختمان‌ها را به آتش کشیدند.

ناظم دباغ، نماینده اقلیم کردستان عراق در تهران در گفت‌وگو با خبرنگار گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا این تظاهرات را ناشی از وجود نداشتن توافق میان دولت مرکزی عراق با حکومت اقلیم کردستان دانست و گفت تحریم‌هایی که دولت عراق پس از برگزاری رفراندوم علیه اقلیم کردستان اعمال کرده بود، اکنون تاثیر خود را بر زندگی مردم گذاشته است.

مشروح گفت‌وگو با ناظم دباغ را در زیر مشاهده می‌کنید:

در دو روز اخیر ما شاهد برخی تظاهرات در نقاط مختلف اقلیم کردستان بوده‌ایم. اوضاع کنونی اقلیم را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

به نظرم تظاهرات مردم ادامه خواهد یافت و کردها خواهان زندگی بهتر و خدمات بیشتر هستند. در وضعیت کنونی برای حکومت اقلیم کردستان بحران اقتصادی و سیاسی به‌وجود آمده است و بعد از نتیجه رفراندوم، مردم واقعا کمبودهایی را در حقوق و زندگی خود احساس می‌کنند. متاسفانه در برخی مناطق اقلیم کردستان و شهرهای اقلیم برخی عواملی وارد شدند که خواستند تظاهرات به خشونت کشیده شود.

روز گذشته و امروز احزاب اقلیم کردستان پشتیبانی خود را از مطالبات مردم اعلام کردند و خواهان این شدند که مردم از خشونت پرهیز کنند.

هدف آشوب‌طلبان از به آتش کشیدن دفاتر احزاب اقلیم چیست؟

به‌طور دقیق هدف اینگونه افراد مشخص نیست. در مواقعی که خشونت به وجود می‌آید، افرادی سودجو وجود دارند که می‌خواهند از وضع موجود به نفع خود سوءاستفاده کنند و مغازه‌ها و برخی دستگاه‌های دولتی را آتش می‌زنند. من معتقدم اگر این افراد حتی از هواداران احزاب مخالف هم باشند، نباید چنین کاری کنند. به نفع اقلیم نیست که برخی بخواهند با آشوب و آتش زدن دفاتر حزبی، به منافع شخصی خود دست یابند، زیرا باعث آزار مردم می‌شود و هم یک پدید منفی به‌شمار می‌رود.

اکنون شاهدیم که در موضوع تظاهرات، اقلیم کردستان و دولت مرکزی عراق موضع واحدی اتخاذ کرده‌اند...

به نظرم این واکنش دولت مرکزی عراق جای سوال دارد و به نحوه بیان موضع آن‌ها بازمی‌گردد، زیرا در حالی که مردم تظاهرات می‌کنند، چه دولت مرکزی و چه اقلیم کردستان باید مردم را از خشونت بازدارند. علاوه بر این، نیروهای امنیتی باید کنترل اوضاع را در اختیار داشته باشند که به سمت غیرنظامیان و مردم عادی شرکت کننده در تظاهرات شلیک نشود.

خوشبختانه تاکنون ما شاهد تیراندازی نیروهای امنیتی به سوی مردم نبوده‌ایم و اگر هم بوده، بسیار معدود و برای حفاظت از دفاتر دیپلماتیک و دفاتر احزاب مختلف بوده است. متاسفانه در این تظاهرات دیدیم که آشوب‌طلبان به دفاتر احزاب حمله کردند و آنجا را به آتش کشیدند.

حقوق کارمندان کرد از سوی دولت مرکزی عراق پرداخت می‌شود یا حکومت اقلیم کردستان؟

پیشتر حقوق کارمندان از سوی دولت اقلیم کردستان پرداخت می‌شد ولی از روزی که نتیجه رفراندوم اعلام شد، بحران در اقلیم افزایش یافت و حکومت عراق کنترل برخی چاه‌های نفت را دراختیار گرفت و منابع درآمدی اقلیم محدود شد. حال باید دو طرف به توافق دست یابند تا بار دیگر حقوق کردها پرداخت شود.

یعنی شما معتقدید عامل ناامنی در اقلیم کردستان می‌تواند دولت مرکزی عراق باشد.

به این صورت نمی‌توان گفت. دولت مرکزی عراق با نحوه برخوردش با حکومت اقلیم کردستان می‌تواند عاملی باشد که بحران ادامه یابد. مردم خواهان تامین حقوقشان هستند و حکومت اقلیم کردستان خواهان مذاکره با بغداد است تا مشکلات حل شود. اگر دولت مرکزی عراق پاسخگوی درخواست اقلیم کردستان نباشد، مذاکره دوجانبه انجام نشود و توافق بر سر تامین حقوق کردها به سرانجام نرسد، مسلما می‌توان گفت که دولت عراق به‌طور غیرمستقیم عامل افزایش ناامنی در اقلیم است.

به نظر شما راهکار برون‌رفت از بحران کنونی چیست؟

راهکار این است که حکومت اقلیم کردستان و دولت مرکزی عراق به توافق دست یابند و در چارچوب قانون اساسی عراق مشکلاتشان را حل کنند تا به نتیجه‌ای دست یابیم و بار دیگر زندگی مردم به جریان بیفتد. در واقع می‌توان گفت تحریم‌هایی که دولت عراق پس از برگزاری رفراندوم علیه اقلیم کردستان اعمال کرده بود، اکنون تاثیر خود را بر زندگی مردم گذاشته است.

سه شنبه, 05 دی 1396
«نیچروان بارزانی» نخست‌وزیر منطقه کردستان درنامه‌ای به «حیدر العبادی» نخست‌وزیر عراق، رسماً خواستار آغاز مذاکرات برای حل مشکلات میان بغداد و اربیل شد. اکنون که 120روز از رفراندوم غیر قانونی اقلیم کردستان می‌گذرد اخباری مبنی بر حوادث جدید و اعتراضات مردمی نسبت به سیاست‌های دولتمردان اقلیم منتشر شده است.

پایگاه خبری شبکه «رووداو» با اعلام اینکه بارزانی در انتظار پاسخ نامه خود از سوی دولت مرکزی عراق است، نوشت: بارزانی برای العبادی نامه‌ای ارسال و اعلام کرده  این درست نیست که ما از طریق کنفرانس‌های خبری پاسخ یکدیگر را بدهیم. در نهایت تمام مشکلات باید از طریق مذاکرات حل و فصل شوند.
بحران در روابط  بغداد و اربیل پس از آن آغاز شد که «مسعود بارزانی» رییس منطقه کردستان عراق، در‌حرکتی یکجانبه، در سوم مهرماه گذشته، همه‌پرسی جدایی کردستان ازعراق را برگزار کرد. بغداد این اقدام را خلاف قانون اساسی و وحدت ارضی عراق دانست و با آن مخالفت کرد.علاوه بر بغداد، همسایگان عراق، برخی نهادهای منطقه‌ای و بین‌المللی مانند اتحادیه عرب و سازمان ملل نیز با این همه‌پرسی مخالفت کرده بودند. با بی‌توجهی اربیل به درخواست دولت مرکزی، بغداد اقدامات امنیتی و اقتصادی متعددی علیه اربیل از جمله بستن گذرگاه‌ها و قطع مسیر پروازی را آغاز کرد و سرانجام دولت در اربیل اعلام کرد که به قانون اساسی احترام می‌گذارد اما هنوز نتیجه همه‌پرسی را رسماً لغو نکرده است و این مهم‌ترین شرط بغداد برای ازسرگیری گفت‌وگوهاست.همچنین، پیش از این، سومریه نیوز عراق از دیدار مقتدی صدر با حیدرالعبادی  برای رفع مشکلات دو طرف خبر داد و نوشت: «مقتدی صدر» رهبر جریان صدر عراق با «حیدر‌العبادی» موضوع اقلیم و اختلافات میان دو طرف را در کربلا مورد بررسی قرار دادند.

ناظم دباغ:
اقلیم بر مذاکره مستقیم با بغداد، تاکید و اصرار دارد
«ناظم عمر دباغ» نماینده اقلیم کردستان عراق در تهران با اشاره به اینکه درخواست مذاکره مستقیم منطقه اقلیم با حکومت مرکزی بغداد بیش از یک ماه است که عنوان شده است، به روزنامه صبح نو، گفت: حکومت اقلیم تاکید و اصرار بر مذاکره مستقیم با بغداد را دارد و ماه‌هاست که این موضوع به دولت مرکزی پیشنهاد شده است اما دولت عراق پاسخ روشنی برای اعلام زمان این دیدارها بیان نمی‌کند.
نماینده اقلیم کردستان عراق در تهران، در پاسخ به این که آیا اقلیم همه پرسی را لغو کرده است یا خیر، عنوان کرد: وقتی که رییس حکومت اقلیم اعلام می‌کند که آماده گفت وگو بر اساس قانون اساسی عراق است، این موضوع القا می‌شود که همه پرسی هم لغو شده است.
دباغ با اشاره به اینکه ما منتظر پاسخ مثبت یا منفی دولت‌مرکزی عراق برای گفت وگو هستیم، افزود: درخواست‌های ما به صورت رسمی ارائه شده و این دولت مرکزی است که باید براساس قوانین اساسی عراق پاسخ دهد.
وی در تشریح اعتراضات خیابانی منطقه اقلیم که این روزها افزایش یافته است، یادآور شد: وضعیت اقلیم چه قبل از همه پرسی و چه بعد از همه پرسی از مشکلات اقتصادی و سیاسی رنج می‌برد و به خاطر برگزاری رفراندوم این امر بیشتر خودش را نشان داد.
نماینده اقلیم کردستان عراق در تهران، اظهار داشت: مردم نسبت به برخی از کاستی‌ها در بخش‌های خدمات بهداشتی و اجتماعی خود معترض هستند و خواستار رفع کردن آن‌ها هستند.
مردم خواهان این هستند که از تظاهرات خیابانی به خواسته‌های خود برسند و به سهم واقعی خود در ارائه اینگونه خدمات دست یابند.

عادی سازی روابط اقلیم کردستان با همسایگان
همه پرسی غیر قانونی منطقه اقلیم کردستان عراق که می‌رفت تا فتنه جدیدی در منطقه شکل دهد، با‌هوشیاری و انسجام دولت مرکزی بغداد و کشورهای مخالف همه‌پرسی، شاهد فتح کرکوک، ابطال همه پرسی و حتی کناره‌گیری بارزانی از رهبری منطقه اقلیم بودیم.
منطقه اقلیم کردستان عراق، پیش از این برای صرف‌نظر کردن از همه‌پرسی و لغو نتایج آن، شروطی چون، افزایش بودجه اربیل، نفت کرکوک، افزایش بودجه نیروهای پیشمرگه و اعطای امتیازات اقتصادی تعیین کرده بود و با لجاجتی که دولتمردان آن برای برگزاری همه‌پرسی از خود نشان دادند، به هیچ‌یک از مقاصد و نتایج مطلوبی دست پیدا نکردند.
به نظر می‌رسد نزدیک به چهار ماه پرهیاهو که درآن ایران، ترکیه، سوریه و دولت مرکزی عراق تلاش کردند تا سیاست استقلال طلبی یک جانبه منطقه اقلیم را به شکست بکشانند، شرایط روابط با کردستان عراق در حال عادی سازی است.
از سویی دیگر، این روزها صدها تن از ساکنان استان سلیمانیه با برگزاری تظاهرات در اعتراض به اوضاع معیشتی خود و نبود ارائه خدمات شهری به مردم، چون آب و برق مداوم؛ خواهان سرنگونی دولت اقلیم کردستان شدند که این اقدامات ناکارآمدی دولتمردان اقلیم را نشان می‌دهد که در صدد ارتباط دوباره با کشورهای همسایه و دولت مرکزی بغدادند.

شروط بغداد برای مذاکره با اقلیم کردستان
«حیدر العبادی» نخست وزیر عراق فهرستی شامل سیزده شرط را پیش ازهرگونه مذاکره با اربیل تحت نظر سازمان ملل، به حکومت منطقه کردستان عراق ارائه کرد.
مهم‌ترین این شروط، لغو همه پرسی، تحویل همه گذرگاه‌های مرزی و فرودگاه‌ها در منطقه کردستان عراق به حکومت مرکزی، تحویل درآمدهای نفتی و غیر نفتی و درآمدهای مالیات و عوارض به بغداد است. از دیگر شروط العبادی، برقراری ارتباط بین پیشمرگه و وزارت دفاع عراق و تعهدبه پناه ندادن به افرادی است که حکومت مرکزی عراق به دنبال آنهاست.
این در حالی است که برخی منابع آگاه از فشارهای گسترده دیپلماتیک سفارت‌های آلمان، آمریکا و فرانسه بر حیدر العبادی، برای مذاکره با اربیل، خبر دادند. دیپلمات‌ها به علت نگرانی از تشدید بحران، خواستار انجام مذاکرات مستقیم بین العبادی و نچیروان بارزانی (نخست وزیر منطقه کردستان عراق) برای فیصله دادن به اختلافات هستند.
قرار است  مذاکرات بین دو طرف با نظارت آلمان، آمریکا و فرانسه انجام و طی این مذاکرات، مسائلی اعم از حقوق، مرزها، مدیریت فرودگاه‌ها و نقش پیشمرگه در عراق، حل و فصل شود.

روزنامه صبح نو

http://sobhe-no.ir/newspaper/385/4/15144

صفحه18 از40

آخرین اخبار

گزارشات پر بازدید

حالت های رنگی